خدا می داند، ولی ...
آن روز که آخرین زنگ دنیا می خورد
دیگر نه می شود تقلب کرد
و نه می شود سر شخصی را کلاه گذاشت
آن روز تازه می فهمیم دنیا با همه بزرگی اش از یک
جلسه امتحان
مدرسه
هم کوچکتر بود!
... و آن روز تازه می فهمیم که زندگی
عجب سوال سختی بود
سوالی که بیش از یکبار نمی توان به آن پاسخ داد
خدا کند آن روز که آخرین زنگ دنیا میخورد،
روی تخته سیاه قیامت
اسم ما را در لیست خوب ها بنویسند
خدا کند حواسمان بوده باشد و زنگهای تفریح
آنقدر در حیاط نمانده باشیم که حیات را از یاد برده باشیم
خدا کند که دفتر زندگیمان را زیبا جلد کرده باشیم
و سعی ما بر این بوده باشد که نیکی ها
و خوبی ها را در آن نقاشی کنیم
و بدانیم که دفتر دنیا چرک نویسی بیش نیست
چرا که ترسیم عشق حقیقی در دفتری دیگر است
نــــــــــــــــظــر یــــــــــــــادت نـــــــــــــره
خدایــــا ….
اینقدر تو خودم ریختم که از سرمم گـذشت ...
دارم غرق میشم ....…
دستت کــــــجاست ؟؟!
ﻏﻔﻠــــــــــــــــﺖ ﮐﺮﺩﻡ
ﻟﺤﻈـــــــــــــــــــﻪ ﺍﯼ
ﺩﻟـــــــــــــــــــﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﻧــــــــــــــﺦ ﮐﺶ ﺷﺪ
براے دل خـــودم مے نویسم ...
براے دلتنگــے هایــم
براے دغدغــہ هاے خـــودم
براے شانہ اے کہ تکیہ گاهــم نیستــــ !
برای دلے کہ دلتنگم نیست ...
براے دستے کہ نوازشگــ ـــر زخـم هایم نیست ...
براے خودم مے نویســـم !
خـــــــــــــــردادی ﻫﺎ
ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻬﺎﻯ
" ﺑﻮﺩﻥ" ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻨﺪ
" ﺍﺷﻚ" ﻧﻤﻰ ﺭﻳﺰﻧﺪ ...
ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ
ﭘﺸﺖ "ﻟﺒﺨﻨﺪﻯ" ﻛﻪ
ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ !
تو نیستی و صدات هنوز
مرهم زخمهای منه
ترانه نگاه تو
مونس شبهای منه
آرام بگیر دلم...
تنگ نشو برایش...
مگر نشنیدی جمله ی آخرش را...
" چیزی بِینِمان نبود"
هـمــــــــــــه جــــــــــــا هـسـتــــــــــــی !
در نــوشــتــــــه هـایـــم . . .
در خـــیـــالــــــم . . .
در دنـــیـــایــــــم . . .
تــنــهـــا جــایــی کــه بــایــد بــاشــی و نــدارمــت
در کــنـــــــــــارم اســـــــت....
یادتــــــــ باشد
مــــــــــن اینجا
کنار همین رویاهای زودگذر
به انتظار آمدن تـــــــو
خط های سفید جاده را می شــــــــمارم !
وقتی که تو نیستی
با سبد سبد دلتنگی چه کنم؟
انگار با نبودنت
نام رنگ می بازد
دیگر نمی خواهم کسی را صدا بزنم
آنها ڪہ از دور نگاه میڪنند !
می گویند :تو چہ ڪم دارے ؟ هیچ !!!
و من باراטּ اشڪهایم را در ابر چشمانم پنهاטּ میڪنم
و با لبخند پوچے بہ نشانہ تایید سر تڪاטּ مے دهم ...
اما خود میدانم ڪہ هر گاه دروטּ خود را میڪاوم
بہ یک غم بزرگ میرسم ...
و آن غم نبودטּ توست !!!
من در ڪنار همہ تـــــــــــو را ڪم دارم ......
آنقدر در تـــــــــــو غــرق شـــده ام...
که از تلاقـــى نگاهـــم بادیگرى احســـاس خیانــت میـــکنم!!
عشـــــــــــق یعنى همین...
نعره هيــــــچ شيرے
خـانہ چوبـــي مرا خرابــــ نمي كند
مـــن از ســكوتــــــــ موريــــانہ هـــا مي ترســـــمـــ
کوه با نخستین سنگ ها آغاز می شود
و انسان با نخستین درد
من با نخستین نگاه تو آغاز شد م !
دلایل بودنم را مــــــــرور میکنم هر روز!
هر روز از تعدادشان کــــــــم میشود!
آخرین باری که شمردمشان
تنها یک دلیل برایم مانده بود..!
آنهــــــــــم دیدن تو بود !!
" تــــــــو ... "
يـــــــادگـار روزهــــــايـي هـسـتـــي ،
كــه نــه فـــرامـــــوش مـي شــونـد
و نـــه تـكــــــرار ...
هرگز به کوچه بن بست ناسزا
نگو.!؟
رنج بن بست بودن برای
کوچه کافیست
دوريـــــت زمـــسـتـــانی ديــــگراست
كــــمتـر از مــــن دور شـو
باز ســـرما خورده ام
هـــــــر نفـــس ،
درد اســـت که میکشـــم !!!
ای کــاش یا بـــــــــــودی ،
یـــــا اصـــلا نبودی !!!
ایـــــن که هســـتی
و کنــــارم نیســــتی ...
دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد . . .
ϰ-†нêmê§ |